20-April 2023
Dag 1.
Ik ben op weg met Z.D.S. naar Boras in Zweden.
Daar ga ik voor de 1e keer de 2 daagse lopen. Ik ben benieuwd. Het is een pittige wandeltocht heb ik gehoord.

Dag 1. Smorgens vroeg opgehaald door een medewandelaar uit Houtwijk. Ik kon met hem meerijden naar de vertrekplaats van de bus in Zoetermeer.We reden via Groningen en 2 stops om mede-wandelaars op te halen naar Kiel.
Daar hadden we de nachtboot van Stena-lijn Met s,avonds een diner en s,morgens een ontbijt.
In de boot was er het gebruikelijke vertier. Ik nam enkele drankjes.Daarna slapen.
Na een uitgebreid ontbijt reden we naar het centrum van Göteborg. We hadden een paar uur de tijd. Met mijn liftgever liepen we door de stad. Het was nog vroeg en niet veel was er open. We liepen naar de haven en doken een souvenirshop in. Ik kocht een linnen badge van de Zweeds vlag voor op mijn dagrugzak. . Vroeg in de middag reden we verder naar Boras. Een korte stop bij de shop van de wandelvereniging. Daarna was het door naar ons hotel. Het Scandic hotel Boras. Een prima hotel .
Mijn kamergenoot was mijn auto-maatje.

21 April dag 2
1ewandeldag
Nou dat het een pittige tocht was merkte ik al snel
Maar eerst de start.
In het sportcentrum op de grasmat. Daar was een militaire kapel die met het volkslied de opening verrichtte. Op de grasmat waren tenten met souveniers en eet en drinktenten. De start en finish was ook goed aangegeven.
Achter de muziek aan en wandelen. Toen mochten we zelf gaan wandelen. Boras uit en al snel de bossen in en klimmen.
De onverjarde wegen earen vol met wortels en stenen Klimmen en dalen via trappen die van grote rotsblokken waren gemaakt. Al snel ging het omhoog en zagen we Boras beneden liggen. De route was aangegeven met stukkenlint. Dat liep prima. Ik ben maar 1 keer ong 100m verkeerd gelopen. Het weer was prachtig de eerste dag. Ik had het al snel warm.
De wandeling was zo zwaar dat je wel heel lange stukken naar de grond moest kijken waar je lipe. Veel vergraste padden vol stenen. Er was op grote stukken totaal geen pad. Je liep dus over wortels etc, Daardoor was het zo zwaar. Maar wel leuk. Bij het beklimmen en dalen via grote rotsen moest je opletten dat je niet weggleed door het mos. We hadden zelfs enkele stukken nog met flink sneeuw. Daar konden ze 2 weken geleden nog skien.
De route ging nogmaals 99procent door groen. Er werd echt geprobeerd om dorpjes en bebouwde kom te vermijden. De route lipe door Borascentrum. Daar pakte ik een terras met een koude cola. Heerlijk
Ik vond het echt een uitdaging deze wandeling.
Na een paar uur zat de 21km er op. Ik was wel blij dat ik binnen was. Dit was een prachtige zonnige dag . Met een pittige klim. Gladde grond rotsen sten groen. Heerlijk Ik houd hier wel van.
Op naar dag 2.

Dag 3
2e wandeldag.
Het weer was helemaal omgeslagen.
Gisteravond stond op de radar dat we een start met uren regen hadden. Ik heb daar echt de pest aan. Aan regen. Maar ja hier moesten we. Ik had er voor betaald he!
Opnieuw de start met de militaire kapel. We liepen aan de achterkant een dierentuin binnen en aan de voorkant bij de ingang naar buiten. Ik zag kamelen, apen, wolfshonden en nog een paar dieren. Welke?
Dat ben ik helaas vergeten. Het was zo vroeg dat de meeste nog in hun hokken zaten.
Na een droge start begon het toch te regenen. zeker 2 uur. Daarom werd het overal nat met modder op de gras/steenpaden. Het klimmen en dalen. Steil en continu begon zeer te doen aan mijn li knie. Het dalen zelfs zo erg dat ik bij het dalen op rotstrappen bijna niet meer naar beneden kon komen. Het deed echt zeer. Omhoog lopen ging. Vlak lopen ging ook nog. Maar al was het maar 1 mm naar beneden, was ik gelijk op een tempo van 100m meter per uur. Naar beneden gaan overwoog ik om zittend van steen naar steen te gaan. Er waren geen relingen. Iedereen ging mij voorbij. Ik ging niet zittend naar beneden Daar was het echt te nat te groen en te gevaarlijk. Maar elke stap naar beneden moest ik overwegen. Eerst mijn re been? dat kon niet ik kon mij li knie niet meer buigen. Eerst mijn li knie ging ook niet. Elke stap was een klap op mijn li kniegewricht
Ik was eindelijk beneden op een asfaltweg. Ik zag de derde controle en liep daar met moeite heen.
Daar aangekomen vroeg ik aan de controleur of ik nog meer moest klimmen en dalen. Ja nogmaals omhoog en omlaag.
Maar de controleur zag mij lopen en zei tegen mij dat ik op de asfaltweg mocht verder gaan. De originele route ging omhoog en 5 a 6 km liep het boven door de modder gras en stenen. Overal weer de wortels. En daarna weer naar beneden. Ik was blij dat ik de asfaltweg mocht vervolgen. Uiteindelijk kwam ik bij de plek waar de 21km weer naar beneden kwam. . Ik liep met hun mee naar de finish.
Ik was echt kapot.
Ik haalde mijn medailles op dronk wat at wat en ging naar de bus. Ik kon mijn li knie echt niet meer buigen. Hij was ook erg dik geworden.
Om 16u30 ging de bus weer naar de stena-lijn. Iedereen was op tijd. Ik had voor de volgende morgen schone kleren en toiletspullen in mijn dagrugzak gedaan. Voor aan boord.
De busreis ging voorspoedig.
De Overnachting aan boord ook. Maar snachts moest ik er 1 keer uit en kon daarna met mijn knie niet meer omhoog naar het bovenste bed.

Dag 4 terugreis
We reden via de elbetunnel terug via Groningen
Onderweg kwamen we heel dicht in de buurt bij Duitse vrienden. Daar heb ik hun geappt en gezwaaid!
De terugreis kon ik gelukkig mijn been strekken.Ik zat net als op de heenreis op de 1 bank rechts voorin de bus.
Mijn auto - maatje bracht mij weer thuis.

Dit was een zeer enerverende wandelingMet als gevolg een knie blessure.
Ik ging naar de huisarts. Deze konstateerde een traumatische arthrose. 1n 1983 is mijn li binnenmeniscus verwijderd . Nu ging dat opspelen door de vele klappen die het gewricht gekregen had tijdens het klimmen en dalen.
Agv dat trauma moest ik helaas de 4daagse in Frankrijk en 2 daagse in Luxenburg afzeggen. Ookde 1 daagse wandelingen kan ik dit jaar vergeten.
Ik kreeg medicatie van de huisarts.
Nu ben ik enkele weken verder . Ik merk dat het vooruit gaat. Geen dikke knie meer. Maar ik voel ook datmeer dan 5km er nog niet inzit. Jammer maar helaas. Volgend jaar weer nieuwe uitdagingen . Hoop ik/
Het is mogelijk dat dit mijn laatste verslag is via WAARBENJIJ.NU. De website kan mijn verslagen moeilijk versturen. Geen idee waarom.
Groet en bedankt voor het lezen.
Aad

Recente Reisverslagen: